Luk 1 | PltULB | STEP | Maro ireo niezaka nanoratra tantara mahakasika ireo zava-nitranga izay tanteraka teto amintsika,

Luke 1

1 Maro ireo niezaka nanoratra tantara mahakasika ireo zava-nitranga izay tanteraka teto amintsika, 2 araka izay efa nanoloran’izy ireo azy tamintsika, izay efa vavolombelona nanatri-maso sy mpanompon’ny teny hatrany am-piandohana. 3 Ary amiko ihany koa dia toa mety - rehefa nanadihady tsara ny fandehan’ny zavatra rehetra hatramin’ny voalohany - ny hanoratra tatitra araka ny filaharany ho anao, ry Teofilo mendrika indrindra. 4 Izany dia mba hahalalanao ny marina momba ireo zavatra izay nampianarina anao.

5 Tamin’ny andron’i Heroda, mpanjakan’ny Jodia, dia nisy iray tamin’ny mpisorona antsoina hoe Zakaria, avy amin’ny antokon’i Abia. Ny vadiny dia avy amin’ny zanaka vavin’i Arona, ary ny anarany dia Elizabeta. 6 Samy marina teo anatrehan’Andriamanitra izy ireo, ary nankatoa ireo didy rehetra sy ireo fitsipiky ny Tompo. 7 Fa tsy nanan-janaka anefa izy ireo, satria momba Elizabeta, ary samy efa tena antitra ihany koa izy roa ireo tamin’izany fotoana izany.

8 Ary izany dia mahakasika an’i Zakaria teo fanatrehan’Andriamanitra, nanatanteraka ireo asan’ny fisoronana araka ny fifandimbiasan’ny isan-tokony. 9 Araka ny fomba fanaon’izy ireo ny amin’ny fisafidianana mpisorona izay tokony hanompo, dia voafidin’ny kodia kely hiditra handoro ny emboka manitra ao an-tempolin’ny Tompo izy. 10 Tamin’ny ora nandoroana ny emboka manitra dia nivavaka teny ivelany ny vahoaka rehetra.

11 Ary nisy anjelin’ny Tompo niseho taminy ary nitsangana teo ankavanan’ny alitara nisy ny emboka manitra. 12 Rehefa nahita azy i Zakaria, dia raiki-tahotra ary heniky ny tahotra izy. 13 Fa hoy ny anjely taminy: “Aza matahotra, ry Zakaria, efa nohenoina ny vavakao. Hitoe-jaza lahy aminao Elizabeta vadinao. Jaona no ho ataonareo anarany.

14 Hanam-pifaliana sy haravoana ianao, ary maro koa no ho faly amin’ny fahaterahany. 15 Satria ho lehibe izy eo imaso’ny Tompo. Tsy hisotro divay na zava-pisotro mahery mihitsy izy, ary ho feno ny Fanahy Masina hatrany an-kibon-dreniny izy.

16 Maro amin’ny vahoakan’Israely no hitodika amin’ny Tompo Andriamanitr’izy ireo. 17 Handeha eo alohan’ny tavan’ny Tompo amin’ny fanahy sy ny herin’Elia izy. Izany no ataony dia ny mba hitodihan’ny fon’ny ray amin’ny zanaka, mba handehanan’ireo izay tsy mankatoa amin’ny lalan’ny fahendren’ny marina - mba hanomanana vahoaka efa vonona ho an’ny Tompo nohomanina ho Azy.”

18 Ary Zakaria niteny tamin’ilay anjely hoe: “Ahoana no ahalalako izany? Fa izaho efa anti-dahy ary ny vadiko dia tena efa antitra.” 19 Ary hoy ny anjely namaly sy niteny taminy: “Izaho no Gabriela, ilay mitsangana eo anatrehan’Andriamanitra. Ary voairaka aho mba hilaza aminao, hitondra izao vaovao tsara izao aminao. 20 Koa indro! Ho moana ianao, ka tsy afaka hiteny, mandra-piavin’ny andro hisehoan’ireo zavatra ireo. Satria tsy nino ny teniko ianao, izay ho tanteraka amin’ny fotoana voafaritra.”

21 Ary ny vahoaka sasa-niandry an’i Zakaria. Gaga nohon’ny fijanonany maharitra tao an-tempoly izy ireo. 22 Fa rehefa nivoaka izy, dia tsy afaka niresaka tamin’izy ireo. Ary fantatr’ireo fa nahita fahitana izy tamin’ny tao an-tempoly. Nanao baiko moana tamin’ireo izy ary nijanona ho moana. 23 Ary rehefa tonga ny andro ahataperan’ny fanompoany, dia lasa nody tany an-tranony izy.

24 Taorinan’ireo andro ireo, dia nitoe-jaza Elizabeta ary niafina nandritry ny dimy volana. Hoy izy hoe: 25 “Izao no nataon’ny Tompo ho ahy rehefa nitsinjo ahy Izy mba hanala ny henatro eo anatrehan’ny olona.”

26 Teo amin’ny faha enim-bolana, dia nirahin’Andriamanitra ny anjely Gabriela nankany amin’ny tanàna iray tao Galilia antsoina hoe Nazareta, 27 ho any amina virjiny iray izay fofom-badina lehilahy antsoina hoe Josefa. Anisan’ny taranak’i Davida izy, ary ny anaran’ilay virjiny dia Maria. 28 Nankeo aminy izy ary niteny hoe: “Arahaba, ry ilay nohasoavina indrindra! Ny Tompo ho ao aminao.” 29 Fa tena very hevitra tamin’ny teniny izy nanotany tena hoe karazana fiarahabana toy ny inona izany.

30 Hoy ny anjely taminy: “Aza matahotra, ry Maria, fa efa nahita sitraka tamin’Andriamanitra ianao. 31 Indro, hitoe-jaza ianao ka hiteraka zazalahy. Ary ny anarany ho antsoinao hoe ‘Jesosy.’ 32 Ho lehibe Izy ary ho antsoina hoe Zanaky ny Avo Indrindra. Ny Tompo Andriamanitra hanome Azy ny seza fiandrianan’i Davida razambeny. 33 Ary hanjaka mandrakizay amin’ny taranak’i Jakoba izy, ary tsy hanam-pahataperana ny fanjakany.”

34 Hoy Maria tamin’ilay anjely: “Ahoana no hisehoan’izany, fa mbola tsy niara-nandry tamina lehilahy aho?” 35 Ny anjely namaly sy niteny taminy hoe: “Hirotsaka aminao ny Fanahy Masina, ary ny herin’ny Avo Indrindra no ho avy aminao. Ka ilay masina ho teraka dia ho antsoina hoe Zanak’Andriamanitra.

36 Indro, Elizabeta havanao dia nitoe-jaza lahy ihany koa na dia tamin’ny fahanterany aza. Efa faha enim-bolana ny azy izao, izy ilay nantsoina hoe momba. 37 Satria tsy misy zavatra tsy ho azo tanterahana amin’Andriamanitra.” 38 Hoy i Maria: “Indro, izaho no mpanompovavin’ny Tompo. Aoka ho tanteraka amiko izany araka ny hafatrao.” Ary niala teo aminy ny anjely.

39 Ary tamin’izany andro izany i Maria dia niainga ka nandeha faingana nankany amin’ny tany avo, any amin’ny tanànan’i Jodia. 40 Nankany amin’ny tranon’i Zakaria izy ary niarahaba an’i Elizabeta. 41 Ary nony naheno ny fiarahaban’i Maria i Elizabeta, dia nibitaka ny zaza tao an-kibony, ary feno ny Fanahy Masina Elizabeta.

42 Nanandram-peo sy niteny mafy izy hoe: “Nosoavina noho ny vehivavy rehetra ianao, ary nosoavina ny nateraky ny kibonao. 43 Nahoana izany no mitranga amiko fa ilay renin’ny Tompoko no tonga hanatona ahy? 44 Fa indro, rehefa tonga teo an-tsofiko ny fiarahabanao, dia nientan-kafaliana ny zaza ato an-kiboko. 45 Sambatra izy izay nino fa ho tanteraka ireo zavatra izay nolazain’ny Tompo taminy. “

46 Hoy i Maria: “Midera ny Tompo ny fanahiko, 47 ary ny fanahiko nifaly tao amin’Andriamanitra mpamonjiko.

48 Fa nijery ny fahantran’ny mpanompo vaviny Izy. Ary indro, manomboka izao ny taranaka rehetra hiantso ahy hoe sambatra. 49 Satria nanao zavatra lehibe tamiko ilay mahefa ny zavatra rehetra, ary masina ny anarany.

50 Fa maharitra ho an’ny taranaka faramandimby izay matahotra Azy ny famindram-pony. 51 Nampiseho ny heriny tamin’ny sandriny izy; ary nanaparitaka ireo izay nirehareha tamin’ny eritreritry ny fon’izy ireo.

52 Naongany tamin’ny seza fiandrianany ny zanaka lahin’ny mpanjaka ary ireo ambany nasandrany. 53 Nataony voky zava-tsoa ireo noana, fa ny mpanan-karena nampodiany tsy nanana na inona na inona.

54 Nanome fanampiana an’Israely mpanompony Izy, mba hahatsiarovany haneho famindram-po 55 (araka ny nolazainy tamin’ireo raintsika) tamin’i Abrahama sy ny taranany mandrakizay.”

56 Nijanona nitoetra tao amin’i Elizabeta tokony ho telo volana i Maria ary avy eo niverina nody tany an-tranony. 57 Ary tonga ny fotoana hiterahan’i Elizabeta ny zanany ary niteraka zazalahy izy. 58 Naheno ny famindram-po lehibe nataon’ny Tompo taminy ireo mpiara-monina aminy sy ireo havany, ary niara-paly taminy izy ireo.

59 Ary tamin’ny andro fahavalo dia tonga hamora ny zaza izy ireo. Saika ho antsoin’izy ireo hoe “Zakaria,” araka ny anaran-drainy izy. 60 Fa ny reniny kosa namaly ary niteny hoe: “Tsia. Jaona no hiantsoana azy.” 61 Ary hoy ireo taminy: “Tsy misy amin’ny havanao antsoina amin’izany anarana izany.”

62 Nanao baiko moana tamin’ny rainy izy ireo ny amin’ny tiany ho atao anarany. 63 Nangataka solaitra fanoratana ny rainy ary nanoratra hoe: “Jaona no anarany.” Ary dia gaga tamin’izany izy rehetra.

64 Ary niaraka tamin’izay dia nisokatra ny vavany ary nafahana ny lelany. Niteny izy ary nidera an’Andriamanitra. 65 Tonga teo amin’ireo rehetra nanodidina azy ireo ny tahotra. Ary niely eraky ny tanàna avon’i Jodia ny zava-niseho rehetra teo. 66 Ary ireo rehetra nandre ireo dia nandray ireny tao am-pony, ary nilaza hoe: “Ho lasa inona ary ity zaza ity?” Fa momba azy ny tanan’ny Tompo.

67 Ary feno ny Fanahy masina i Zakaria rainy ary naminany, ka nilaza hoe: 68 “Deraina anie ny Tompo, Andriamanitr’Israely, fa tonga nanampy sy nanatanteraka ny fanafahana ho an’ny vahoakany Izy.

69 Nanandratra avo ny tandrom-panavotana ho antsika ao an-tranon’i Davida mpanompony Izy, 70 tahaka izay nolazainy tamin’ny vavan’ireo mpaminany masina tamin’ny andro taloha tany. 71 Hitondra famonjena amin’ny fahavalontsika sy amin’ny tanan’ireo rehetra mankahala antsika Izy.

72 Izany no hataony dia ny mba hampisehoana ny famindram-po amin’ireo raintsika sy hampatsiahivana ny fanekem-pihavanany Masina, 73 dia ilay fianianana nolazainy tamin’i Abrahama raintsika. 74 Nianiana ny hahazoantsika, rehefa afaka tamin’ny tanan’ny fahavalontsika, manompo Azy tsy amin-tahotra, 75 am-pahamasinana sy am-pahamarinana eo anatrehany amin’ny androntsika rehetra.

76 Eny, ary ianao, ry zaza, dia ho antsoina hoe mpaminanin’ny Avo Indrindra, fa handeha hialoha ny tavan’ny Tompo ianao ary hanamboatra ny lalany, mba hanomana ny olona ny amin’ny fiaviany, 77 mba hanome fahalalam-pamonjena ho an’ny olony amin’ny alalan’ny famelana ny helok’izy ireo.

78 Izany no hiseho dia nohon’ny famindram-po masin’ny Andriamanitsika, nohon’ny amin’izany no hiposahan’ny masoandro avy amin’ny avo mba ho avy hanampy antsika, 79 hanazava an’ireo izay mipetraka ao anatin’ny haizina sy ireo ao anatin’ny aloky ny fahafatesana. Hataony izany mba hitarihana ny tongotsika amin’ny lalam-piadanana.”

Ary ny zaza dia nitombo ary tonga nahery amin’ny fanahy, ary tany an’efitra izy mandra-piavin’ny andro hisehoany ankarihary amin’Israely.